Λέβιτ, Ενριέτα Σουάν

(Henrietta Swan Leavitt, Λάνκαστερ, Μασαχουσέτη 1868 – Κέιμπριτζ, Μασαχουσέτη 1921). Αμερικανίδα αστρονόμος. Από το 1902 άρχισε να εργάζεται στο αστεροσκοπείο του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και μαζί με τον Ε. Πίκερινγκ αφοσιώθηκε σε φωτομετρικές μελέτες των αστέρων. Μελέτησε τα νέφη του Μαγγελάνου και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με ορισμένους αστέρες που παρουσιάζουν περιοδικές μεταβολές στη φωτεινότητά τους. Ο πρώτος τέτοιος αστέρας που μελετήθηκε ήταν το δ του αστερισμού του Κηφέα. Γι’ αυτό τον λόγο οι αστέρες αυτοί ονομάστηκαν κηφείδες. Το 1912 ανακάλυψε τη σχέση που δίνει το απόλυτο μέγεθος Μ των κηφειδών ως συνάρτηση της περιόδου τους. Ρ (σε ημέρες): Μ = -0,4-3,5 log Ρ (νόμος Λ.). Επειδή ισχύει η σχέση Μ = m + 5 - 5 log r, όπου m το φαινόμενο μέγεθος (είναι γνωστό από τις παρατηρήσεις) και r η απόσταση του αστέρα σε παρσέκ, ο νόμος Λ. αποτελεί μια χρήσιμη μέθοδο για τον καθορισμό της απόστασης των νεφελωμάτων και πολλών αστέρων που βρίσκονται σε αυτά. Στις πρώτες εφαρμογές της μεθόδου ανήκει η απόδειξη ότι το νεφέλωμα της Ανδρομέδας ήταν έξω από τον Γαλαξία μας και συγκεκριμένα, ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για άλλο γαλαξία, συγκρίσιμο με τον δικό μας.